Polska znana jest na arenie międzynarodowej nie tylko z kuchni, literatury, czy ciekawych świątecznych obyczajów. Wielkie kariery międzynarodowe zrobili także polscy malarze, a wśród nich:
-
- Wojciech Weiss (1875-1950)
- Władysław Ślewiński (1856-1918)
- Jan Stanisławski (1860-1907)
- Aleksander Gierymski (1850-1901)
- Ferdynand Ruszczyc (1870-1936)
- Mela Muter (1876-1967)
- Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885-1939)
- Tadeusz Makowski (1882-1932)
- Andrzej Wróblewski (1927-1957)
- Zdzisław Beksiński (1929-2005)
- Tadeusz Kantor (1915-1990)
Tadeusz Kantor
Tadeusz Kantor był malarzem, ale także reżyserem, aktorem (podczas okupacji stworzył w Krakowie podziemny teatr eksperymentalny), twórcą happeningów, scenografem, teoretykiem sztuki, pisarzem, wykładowcą. Urodzony został w 1915 roku w Wielopolu Skrzyńskim w Tarnowskiem, natomiast zmarł w 1990 roku w Krakowie. Ważniejszymi nagrodami, które otrzymał za życia były:
- dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za upowszechnianie kultury polskiej za granicą,
- nagroda krytyków nowojorskich za najlepszy spektakl na Braodway’u (reżyseria i gra aktorów),
- Wielki Krzyż Zasługi Republiki Federalnej Niemiec za znaczący wpływ wywarty na współczesną sztukę w Europie.
Udało mu się to co niewielu, tj. podsumować pod koniec życia wszystkie swoje działania artystyczne. Zamknął swój koncept twórczy w następujące słowa: ”U początku drogi stoi pogarda moja dla historii powszechnej i oficjalnej, historii zajmującej się masowymi ruchami, ideologiami, przemijającymi kadencjami rządów, terrorem władzy, masowymi wojnami, masowymi zbrodniami, a przeciw tych potęg stoi mała, biedna i bezbronna, ale wspaniała historia indywidualnego, ludzkiego życia.”
