Literatura polska okresu Renesansu
W okresie Renesansu utwory w języku polskim zaczęły pojawiać się coraz częściej, wypierając teksty łacińske, wraz z rozpowszechnieniem się umiejętności pisania. Około 1500 roku docenieni w dziedzinie pisarstwa zostali między innymi: Mikołaj Rej, Andrzej Frycz Modrzewski, Stanisław Hozjusz. Poruszali oni ważne tematy społeczne i obywatelskie. W kolejnych latach sławę zyskali: Łukasz Górnicki i wielki polski wieszcz Jan Kochanowski. Do dziś młode pokolenia Polaków zachwycają się fraszkami, pieśniami i tragediami pisanymi przez Jana Kochanowskiego.
Jan Kochanowski – Ojciec języka polskiego
Jan Kochanowski urodził się w rodzinie szlacheckiej (herb: Korwin) w Sycynie w 1530 roku. Jego wielodzietna rodzina nie była zbyt zamożna. Czternastoletni Jan został wysła
ny na nauki do Akademii Krakowskiej, które później kontynuował w Królewcu (tu sponsorował go najprawdopodobniej książę pruski) i Padwie. Po studiach, podróżował przez Niemcy i Francję, i rozpoczął krótką karierę dworzanina. Nie była ona zbyt udana, ponieważ król któremu poprzysiągł służyć, czyli Henryk Walezy abdykował po kilku miesiącach panowania. Jan podjął karierę świeckiego księdza – otrzymał probostwo w Poznaniu i Zwoleniu.
Po ślubie Jan Kochanowski osiadł w Czarnolesie. Z żoną Dorotą Podlodowską miał sześć córek i syna. O ukochanej córce Urszuli, która zmarła na tyfus, Jan napisał dziewiętnaście trenów.
Jan Kochanowski zmarł w 1584 roku na udar mózgu.
