Lech Wałęsa jest według oficjalnych statystyk drugim Polakiem w kolejności rozpoznawalności. Jego osiągnięcia w dziedzinie polityki są imponujące i inspirujące. W mrocznym okresie historii polski jakim był czas PRL-u, Lech Wałęsa był głównym opozycjonistą. Jako działacz związkowy współtworzył historyczne ugrupowanie NSZZ „Solidarność”. W 1970 roku był jednym z przywódców strajku w zakładzie pracy, a po sześciu latach działalności opozycyjnej w końcu został zwolniony. Nie ostudziło to jednak jego zapału i w 1980 roku stanął na czele komitetu strajkowego. Po ustępstwach władzy ogłosił zakończenie strajku, ale chcąc wspierać inne zakłady, jeszcze tego samego dnia stanął na czele Międzyzakładowego Komitetu
Strajkowego i rozpoczął kolejny strajk zrzeszający zakłady, który zakończył się tzw. gdańskimi porozumieniami sierpniowymi. Lecha Wałęsę przywrócono do pracy, a on sam stał się prezesem Krajowej Komisji Porozumiewawczej. Po wprowadzeniu stanu wojennego stał się persona non grata – miał być internowany, ale skończyło się na przetrzymywaniu Wałęsy w ośrodkach rządowych.
5 października 1983 przyznano mu Pokojową Nagrodę Nobla.
W 1988 roku odbył się przełomowy strajk w Stoczni Gdańskiej, w którym oczywiście brał udział Lech Wałęsa. Był on inicjatorem rozmów przy legendarnym Okrągłym Stole, czyli rozmów rządu z opozycją. Trwały one od 6 lutego 1989 roku do 5 kwietnia 1989 roku. Rozmowy te doprowadziły do wolnych wyborów, zaś samego Wałęsę do prezydentury.
